Кеч күз болучу. Бүт мөмө-жемиштер күүлүп түшкөн, желип бүткөн. Бирок саргарган жалбырактардын арасына бир кызыл алма жашынып калыптыр. Серең-серең секирип, өз жолу менен бараткан коён кокусунан аны көрүп калды. Табарын тапты дечи, бирок кантип үзөт? Бийик өскөн алма бакка канчалык кыйын болсо да секирип жете алмак эмес.

— Карк-карк! — эткен үн чыгып, карай калса карга учуп баратыптыр.

— Эй карга, алмамды үзүп берчи! – деп кыйкырган коён каргага алманы көрсөттү.

Сүйүнүп кеткен карга алмага өзү жалгыз ээ болом деп ойлоду да, үзгөндө көтөрө албай түшүрүп жиберди.

— Рахмат, карга дос! – коён ала калганча болбой; алма жандуудан бетер качып жөнөбөспү. Коркуп кеткен коён алаңдаган көзүн токтотуп карап, алма бак түбүндө жаткан кирпиге түшүп тикенегине сайылып калганын, ал чочуп ойгонуп качып жөнөгөнүн түшүнө калды. – Токто, токто! Менин алмамды кайда алып жөнөдүң!

Кирпи токтой калып жооп берди:

— Жок, бул менин алмам. Менин жонумда турабы, демек меники!

— Бул алманы мен тапкам, демек меники!

— Экөөңөрдүкү эмес! Мен бактан үзгөм, меники!

— Жок меники!

— Меники!

Үчөө бүткүл токойду баштарына көтөрө кыйкырып, жулмалаша кетишти. Карга кирпини тумшугунан чокуп алды, карганы коён бөйрөккө тепти, кирпи коёнду тикенеги менен сайып калды.

Капысынан күркүрөгөн үн угулду:

— Эмне деген ызы-чуу, каяктан чыккан тополоң!

Үчөө, кабак түйө карап турган аюуну көрүп арыздана кетишти:

— Алманы мен тапкам, бербей жатышат.

— Мен үзсөм, талашып атышат.

— Менин жонумда тургандан кийин меники да.

— Чурулдабай башынан түшүндүргүлөчү. Ким тапты алманы? – кайра күркүрөдү аюу.

— Мен, — деди коён.

— Ким үздү?

— Мен, — деди карга.

— Ким тосуп алды?

— Мен, — деди кирпи.

— Анда эмесе бул алмада үчөөңөрдүн тең эмгегиңер бар экен. Демек алма өчөөңөрдүкү.

— Кандайча үчөөбүздүкү болот? Алма бирөө эле болуп атпайбы.

— Макоолор! Алманы үчкө бөлбөйсүңөрбү.

— Аа чын эле, бөлүп жесек болот да!

— Ушуга да акылыбыз жеткен жокпу!

— Бөлсөк текши жетет турбайбы!

Азыр эле Уруша кеткен үчөө кеңешип алманы төрткө бөлүп, ар кими бирден бөлүк алып, бирин аюуга беришти.

— А мага эмнеге берип атасыңар? – түшүнбөй калды аюу.

— Алманы калыстык менен бөлүштүргөнүңүз үчүн…

Көрдүңөрбү балдар бирөөнө да жетпей жаткан алманы төртөөнө жеткирген калыстык менен ынтымактын күчүн.

Топ 10 популярдуу жомок

Ырдын атыLike саны
БУГУ ЭНЕ(«Ак кеме» повестинен үзүндү)81
Алия менен жылкы45
Карышкыр менен эчки44
Карышкыр жана жети улак37
Акылдуу балдар31
Акылдуу кыз жомок27
Кыска жана күлкүлүү жомоктор24
Акылдуу кыз17
Нооруз жөнүндө жомок16
Аяз ата14

Сизге жактыбы? Комментарий жазыңыз

Сиздин email адрес жарыяланбайт. Обязательные поля помечены *