Ыза бар, чөптө да, тепселип өсүп жаткан,
Күч да бар, ал чөптө, күрөшүп таш жарган.
Мөлтүлдөп каректеги сезимиӊе сапарлаш,
Үмүт бар, күлүктө бурбай алыс чапкан.
Күлүгүӊ бүгүн чаӊ жутту көөнү өспөй,
Жалган үмүтүм чүкө кылып мени өкчөй.
Жеӊилип баратканда сүйүүм жерден алып,
Жетелеп турат сөзүӊ сени көздөй.
Махабат тапкан тагдырды бакыт десем,
Колго карматпай жетсем деймин жүрөк канап.
Жылдыздай асманымда сүйүүм бийик жанып,
Кыялым сага жетип сермейт күүлөп канат.
