Акылдуу бала

Бир күнү акылман арабага түшүп келе жатты. Ал араба-
сын токтото калып эңкейип караса, жолдо кичинекей бала шаар жасап, ойноп отуруптур. Акылман:
‒ Балам, арабага жол бербейсиңби? ‒ деди.

Бала акылмандын баш-аягына карап туруп:

‒ Чоң ата, мен шаар салып жатпаймынбы? Шаар араба-
га жол бербейт. Араба шаарды айланып өтүшү керек го, ‒ деди.

Акылман абдан таң калды. Арабадан түшүп келип:
‒ Балам, жашыңа караганда акылың көп экен, ‒ деди.

Анда бала:
‒ Эмне үчүн андай дейсиз? Коёндун бөжөгү үч күндөн
кийин жүгүрүп кетет. Жети жашка келгиче мен кантип бир
нерсени билбейин, ‒ дейт.

Акылман жылмайып:
‒ Мен сага бир нече суроо берейин. Жооп берсең, бир
нерсе билериңе ишенейин, ‒ дейт.
‒ Жооп берүүгө даярмын, ‒ дейт бала.

Кандай сууда балык болбойт? Кандай тоодо таш болбойт? Кандай жыгачта бутак болбойт?

Ушуларга жооп берчи, ‒ дейт акылман.

Булактын суусунда балык болбойт. Кум дөбөдө таш болбойт. Чирик жыгачта бутак болбойт ‒ деп бала жооп берет.

Бала да акылманга суроо берет:
‒ Чоң ата, асманда канча жылдыз бар? ‒ дейт.

‒ Айланайын балам, бизден ыраак турган нерсени сураганың кандай? Бизге жакын турган нерседен сура.

‒ Андай болсо, сиздин кашыңызда нече тал кыл бар? ‒
деп сурайт.
Кичинекей баланын акылына акылман абдан таң калып:

‒ Балам, окууну көп оку. Акылың дагы арбыйт. Өмүрүң узун болсун! ‒ деп ак батасын берип, баланын шаарын айланып өтүптүр.