Мирлан Баеков — Токтогул тексти

Туш тарабы курчалган тоолор менен,
Жайы-кышы тулаң чөбүн малдар жеген.
Жаратылыш көркү сонун Токтогулдун,
Элинин да, жеринин пейили кенен.
Чычкан жээктеп эс алсаң жайындасы,
Тамшандырат тээ Талгардын кожогаты.
Түркүн кооз кубулушка таң калышып,
Бир көргөндөр жергеме, бир көргөндөр Токтогулга сугун артып.
Өнүп-өсүп кийинки жаш муундарың,
Сыймыктантат мыкты кыз-уулдарың.
Кетмен-Төбөм, кең өрөөнүм чалкып жаткан,
Асыл мекен, мен да өзүңдө туулганмын.