Өтөрбүз, а кетербиз, биз өлгөндөн кийин бекербиз,
Опо дүйнө, жалгансың, жакшылык кимге кылгансың?
Биз эмес, чыны, кара жер, пайгамбарды алгансың.
Деги ойлоп карасам, ушул дүйнө жалгансың.
Хан Манасты алгансың, Каныкейди чалгансың,
Качырганын куткарбай, кармап чалма салгансың, салгансың.
Канчанын баарын көтөргөн, кара жер өзүң балбансың, балбансың.
Ла-Илахо-Иллаллох Мухаммад-Расулуллах
Кудай, өзүң бир сакта.
Өмүр деген шекерсиң, өтүп бир күн кетерсиң,
Өмүрүң барда ойноп кал, өлгөндөн кийин бекерсиң.
Келериңди билгизип, айтып келбейт экенсиң,
Калган өмүр, чыккан жан,
Кайтып келбейт экенсиң, экенсиң.
Өтүп кетсек кокустан, керинейдей султан бой,
Жатып калар суналып, «той болот бизге эртең» деп,
Курт-кумурска, жыландар каткырык салар кубанып, кубанып.
Ла-Илахо-Иллаллох Мухаммад-Расулуллах
Кудай, өзүң бир сакта.
Акыр түпкө жетерсиң,
Алып бир күн кетерсиң.
Этеги жок, жеңи жок
Эндей көйнөк киерсиң.
Эшиги жок, төрү жок
Караңгы көргө кирерсиң.
Жан киши жок жаныңда
Жалгыз өзүң түнөөрсүң.
Алышканга алдырбас,
Ажал, күчтүү экенсиң.
Жаралгандан өлбөгөн,
Жаның мынча бекемсиң, бекемсиң.
Алпарып алып көрүңө азапка салар бекенсиң?..
Ла-Илахо-Иллаллох Мухаммад-Расулуллах
Кудай, өзүң бир сакта.
Албан түрлүү хан өткөн,
Нечен түрлүү жан өткөн.
Алла — Кудай козготуп,
Атадан мурун бала өткөн.
Ажалга айла таба албай,
Аким, табып, кары өткөн.
Тактысынан куланып, так Сулайман дагы өткөн.
Созуларсың өлгөндө, солдойорсуң көмгөндө,
Аргасыздан көнөрсүң, ажал башка келгенде.
Ла-Илахо-Иллаллох Мухаммад-Расулуллах
Кудай, өзүң бир сакта.
