Аба, суудай керек болдуң демиме,
Зар болдум да сендиктеги мээримге.
Бакыт таптым, сүйүү таптым дегиче,
Муңду салып кете бердиң сезимге.
Кайырма:
Биз таанышкан ошол учур эсимде,
Кар учкундап туман баскан кез эле.
Ойлобопмун ал тууралуу ошондо,
Кайгы салып кетээриңди сезимге.
Гүл бак элең сен мен үчүн дайыма,
Кумар канбай калды сенин жытыңа.
Азап, кайгы, муңду жана башкасын,
Айла таппай жазып калдым ырыма.
Аруу болгон кылыгыңды сагынам,
Кундуз элең, кымбат элең баарынан.
Там тум баскан сезимимди ыйлатып,
Тар көчөгө таштап кеттиң таарынам.
