Убайым санаам саз кезде,
Убактым менин аз кезде.
Жолуктуң жүрөк оорутуп,
Жолукпай жүрдүк жаш кезде.
Кайырма:
Аманат берген суйүүмдү,
Карындаш кайра өзүң ал.
Укканың үчүн кечиргин,
Айтылган таттуу сөзүм бал.
Имерип канча тартсам да,
Өзүңө жетпей төгүлдүм.
Ансыз да турам тайсалдап,
Тиктебей менден көзүңдү ал,
Карабай менден көзүңдү ал.
Бул ырдын арман жөнү бар,
Көргөнгө сени көңүл зар.
Жашыбыз биздин тең болуп,
Жолугаар башка өңүр бар.
Кайырма:
Жолуктум калдым, мен ооруп,
Мен оолугуп.
Жолукпайт белең сен мурда,
Сен жаш кезде.
Кайырма:
Жоолугар башка омур или онур.