Анчалык эмне үзүлүп карадың ай,
Алтыным, менден нени самадың ай?
Жактырып мен да отурдум бет маңдайда,
Жылдызын төгүп турган кабагыңды ай.
Карындаш ай,
Жылдызын төгүп турган кабагыңды ай.
Тигилип карегиме каректерин,
Титиреп бүткөн боюм электедим.
Өзүңө болгон экен табышмак сыр,
Өчүрбөй обон кылып керектедим.
Карындаш ай,
Өчүрбөй обон кылып керектедим.
Ошончо көп адамды көзгө илбей,
Анчалык не тиктедиң көз ирмебей?
Көзүңө көзүм менен жооп беремин,
Тиктешип отурабыз эми бирдей.
Карындаш ай,
Тиктешип отурабыз эми бирдей.
