Ошол күнү кош айтыштык унчукпай,
Алыстагы карааныңды көрсөтпөй.
Толкуп ташып кала бердим ага албай,
Из калтырып соолуп калган өзөндөй.
Көрбөй калсам сагынам деп жазганың,
Жалган беле сүйөм деген каттарың?
Бул өмүрдү ойрон кылып кеттиңго,
Көлгө айланды көздөн аккан жаштарым.
Жан дүйнөмдү козгоп жүргөн сөздөрүң,
Билбептирмин баары жалган экенин.
Кайгы-муңду тартуу кылып өзүмө,
Билбей калдым кимди ээрчип кеткеним?