Байкоо салсам, өзүмдү терең карап
Мен чырпыкмын ,балпайган энем дарак
Октоп келсе мылтыгын ажал бир күн
Ойлонбостон мен үчүн энем барат
Жолдор татаал өмүрдө энем баскан
Көөдөндөгү көзүмдү энем ачкан
Кара түнгө айланам энем жокто
Каралбаган үй сымал желе баскан
Ашууларга көз жетпейт энем ашкан
Санааларга сөз жетпейт энем баткан
Энелерди окшотом чоң кемеге
Түйшүк тартып, көтөрүп келе жаткан
