Күндөрүм учасың, кайрылбастан артка,
Баткыча сызасың дарт кошуп дартка.
Тагдырга ызамын, ыйлап барам аста,
Жолукпай узадың чалды эми чалба.
Кайырма:
Азап-кайгы өткөн күндөрдү, эстегенимде,
Бир өзүңдү бар байлыгымдай сезбегенимде.
Унут сен мени, жолукпагын эми,
Жүрөксүз сен неге, жаралдың деги?
От болуп күйүтүм, жан дүйнөмдө сыздап,
Ойлотуп күнү-түн жалгыздык сындап.
Жылдызын жүзүмдүн ала кеттиң чырмап,
Үзүлдү үмүтүм, үзүлдү чындап.
Кайырма: