Адашкан сезим алыстай берди,
Аярлуу карап, «Айла жок!» деди.
Кырчылган сезим кысталат эми,
Кыйырсыз түндөр кыйнаган мени.
Билемин сагынып, зарыгып жүргөнүң,
Аргасыз, айласыз көздөрүң ирмедиң.
Кайырма:
Тилегимсиң танбаган,танбаган,
Тике карайм, жалтанбайм, жалтанбайм.
Арманым ай, асылдың мойнума,
Атың сенин кайталайм, кайталайм.
Өкүнөм эми өпкөнгө сени,
Өтпөгөн баштан өксүгүм келди.
Түшүнбөйм неге, түйшүгүм белден,
Түпөйүл кылган түгөйүм белең?
Билемин, сагынып, зарыгып жүргөнүң,
Аргасыз, айласыз көздөрүң ирмедиң.
Кайырма:
Урмат Усенов — Арманым ай тексти
Датасы: 29.10.2020 Көрүүлөр: 958
