Ал бир бай кыз эле,
Эч кол жеткис эле.
Ээрите албас бир дагы жан,
Аны бир дагы жан,
Жүрөгү муз эле!
Ал жонокой бала,
Көз салды ага.
Баары бир ага жетем деди,
Оюн бекем деди,
Сөзсүз жетем деди!
Бара-бара улам,улам,улам,улам,
Экөөнү жакындатты бул аалам.
Мына,мына,мына,мына,
Бирге айланды эки адам.
Кайырма:
Жомок кыз ай,
Өзүнчө эле,
Тим эле,тим эле,тим эле,
Жомоктогудай.
Жомок кыз ай,
Өзүнчө эле,
Тим эле,тим эле,тим эле,
Жомоктогудай.
Адамдар көп андай,
Аларды көрө албай,
Аябай баары көз артышып,
Жаман сөз айтышып,
Аларды бөлө албай.
Сүйүүнүн огу,
Сезимдин чогун,
Шамалдан өчпөс кылды,
Суудан чөкпөс кылды,
Артка кетпес кылды.
Билинбей улам,улам,улам,улам,
Экөөнү бириктирди бул аалам.
Мына,мына,мына,мына,
Бирге айланды эки адам.
Күтүлбөгөн жерден келип тузагына сени илет,
Жылуу берип ичиңден жүрөгүңдү турган тиреп.
Тунук сүйүү сага не керегин жакшы билет,
Ал анткени аалам жаралгандан бери жашап келет.
Айырмасы жок ага,
Аралык узагына.
Айырмасы жок ага,
Байлык же курагына.
Күтүлбөгөн жерден келип жүрөгүндөн илет,
Күндөн күнгө күүгө келип сүйүү күчөй берет.
