АПЕНДИ ЖАНА ЭШЕК

Апендинин эшеги жоголуп кетиптир. Ал абдан кайгыр-
ды. Кишилер ага көңүл айтышып:

‒ Кейип-кепчип эмне кыласың, өзүң аман болсоң болду,
дагы башкасын сатып аларсың, ‒ дешти.
‒ Туура айтасыңар! Ошол эшекке минип турбаганым жакшы болгон экен, болбосо аны менен кошо өзүм да жоголуп кетмек экем! ‒ деп жооп бериптир Апенди.

Кишилер анын бул айтканына күлүп калышат. Анда Апен-
динин ачуусу келип:

‒ Менин башыма ушунчалык кайгы түшүп турса, силер
эмнеге шылдың кыласыңар? Ай, силер…
Эл баягыдан да катуу күлөт. Ыза болгон Апенди андан
бетер ачууланып:
‒ О, Кудай, бул элди өз-өз эшегине мингизип, кайдадыр
бир жакка кетирип жана ошол жактан эшек-пешеги менен
жоголгондой кылагөр! ‒ деген экен.